Büyük Ortadoğu Projesi, Türkiye’nin de içinde yer aldığı Ortadoğu coğrafyası üzerinde Batı’nın siyasi ve ekonomik kontrolünün güvence altında tutulmasını öngörür. Bu amaç yolunda bölge ülkelerinin istikrarsızlaştırılması projenin önemli bir ayağıdır. Pek çok ülkenin bölge üzerinde güç mücadelesinin devam ediyor oluşu bölgedeki sorunların çözümünü güçleştiren nedenlerin başında gelir. Türkiye, hem bu güç dengeleri arasında kendini korumak hem de bölgede güç odağı olarak var olma mücadelesini sürdürdüğü için jeopolitik bakımdan bölgenin en önemli ülkesi konumundadır. Adil Küçükay’ın Labirent adlı romanında Büyük Ortadoğu Projesi çevresinde Türkiye üzerinde oynanan oyunlar, Türkiye’nin lehinde ve aleyhinde çalışan güç odaklarının mücadeleleri anlatılıyor.

Farklı etnik unsurların bir arada yaşaması, ülkemize özgü bir durum olmamasına rağmen siyasi ve ekonomik istikrarı bozmak üzere sürekli olarak kaşınan bir konudur. Farklı etnik unsurları, farklı inançlara ve dinlere inanan insanları belli bir coğrafyada bir arada tutan inandıkları ortak değerler ve etrafında birleştikleri ulusal hedeflerdir. Adil Küçükay, ülkemiz üzerinde oynanan bölücü ve yıkıcı bütün operasyonlara karşı mücadele eden, vatanı ve milleti için sadakatle görev yapan karakterleri, maneviyatı güçlü, inançlı kişiler olarak tasvir ediyor. İnsanları birlik içinde tutan en önemli değer olarak dün olgusunu ön planda tutuyor. Laiklik başlığı altında muhafazakâr kesim üzerinde uygulanan baskıların nedeni olarak da ülkeyi istikrarsızlaştırmaya çalışan güç odaklarının İslam’dan duydukları korkuyu işaret ediyor. 

Romanda derin devlet, istihbarat savaşları, faili meçhul cinayetler, ordu içindeki yozlaşmış birimler, darbe teşebbüsleri gibi son 20 yıldır aşina olduğumuz pek çok konuya atıf yapılıyor.

 

POLİTİK KURGU

Labirent, politik-kurgu türünde bir roman olduğu için romandaki olay örgüsü sanatsal kaygılar taşımıyor. Politik-kurgunun gereği olarak romanın olay örgüsü, ele alınan meselelerin açıklanması amacıyla kurgulanmış. 

Romanda vatan ve millet sevgisini kişisel menfaatlerinin üstünde tutan bir gurup insanla karşılaşıyoruz. Dikkat çeken karakterlerden biri savcı Yadigâr: yıllar önce bir minibüs kazasında babasını kaybetmiştir. Romandaki pek çok karakterin sözü geçen kazada hayatını kaybeden kişilerle akrabalık bağı vardır. Romanın ilerleyen bölümlerinde minibüs kazasının planlı bir suikast olduğunu öğreniyoruz. Kazada hayatını kaybeden kişiler, yaşadıkları çevrede saygı duyulan, itibar edilen dini önderlerdir. Halkın dini yönden aydınlanmasını istemeyen bir örgüt tarafından kaza süsü verilerek öldürülmüşlerdir. Kitapta Türkiye üzerinde oynanan oyunların öncelikli konu başlığının din olduğunu görüyoruz. Kurgunun merkezinde de dini duyarlılığı olan insanlar yer alıyor. 

Romanın önemli bir diğer karakteri Vaiz İhsan, Karşıt İstihbarat Teşkilatı adlı bir istihbarat örgütü tarafından minibüs kazasını soruşturmakla görevlendirilir. İhsan, yaptığı araştırmalarla suikastı organize eden kişilere ulaşmayı başarır. Karşısında ordudan yargı kademelerine kadar pek çok kurum içinde ajanları bulunan geniş çaplı bir örgüt vardır. Romanda bu illegal örgüt üzerinden faili meçhul cinayetler, uyuşturucu ve silah kaçakçılığı gibi konulara değiniliyor. 

Savcı Yadigâr ve onun çocukluk yıllarından itibaren arkadaşı olan Avukat Münise, aynı davanın tarafları olarak karşımıza çıkıyorlar. İki hukukçu arasında gelişen duygusal ilişki roman ilerledikçe aşk hikâyesine dönüşüyor. 

 

ADALET KEYFİYET DEĞİL, ZARURETTİR

Adil Küçükay, kitabının ilk cümlelerinden birinde adaletli olmanın, adil olmanın insanlar için bir keyfiyet değil zaruret olduğunu söylüyor. Savcı olarak uzun yıllar adalete hizmet etmesi ve mesleki birikimlerinin katkısıyla romanda işlediği sorunlar hakkındaki hukuki usulleri ve çözüm yollarını da aktarıyor.

Labirent, ülkemizin siyasi gündeminden eksik olmayan Derin Devlet, Büyük Ortadoğu Projesi, Arap Baharı gibi pek çok konuda insanların bilinçlendirilmesi amacıyla yazılmış bir roman.

 

    Büyük ortadoğu projesi diye ortaya konan ideoloji, aslında Türkiye ve Arabistan yarımadasında mevcut güçlü devletleri küçük devletler halinde parçalara bölerek coğrafi ve ekonomik yönden kontrol edilebilir şekle büründürmek amacına ulaşmağa zemin hazırlamak içindir. Arap Baharı diye nitelenen toplumsal faaliyetler de bu güçler tarafından ortaya konan bir demokrasi aldatmacasıdır.

    Asıl amaç bu ülke halklarının yararı için demokrasi getirmek değildir. Güçlü iktidarlar değil, kolay yönlendirebilecekleri, söz dinleyen kukla yönetimler kurmak istemektedirler. Sıradaki ülke Türkiye'dir. Eğer bu ülkede de iç karışıklık ve halk ayaklanması başarılabilirse,kolayca parçalamak mümkün olacaktır.

    İsrail, ABD, İngiltere, Almanya ve Fransa gibi ülkeler,ticari ve ekonomik açıdan  imtiyazlı pozisyon elde etmek istemekte, Rusya ise, ortadoğudaki enerji havzasını tek başına batı blokuna kaptırmamak için İran ve Çin gibi ülkelerle işbirliği yaparak peyk haline getirdiği Suriye üzerindeki nüfuzunu korumaya çalışmaktadır”           

 “Anlaşılan o ki bu ortadoğu, içinden çıkılamaz labirenttir.”

    

Benim inancım şudur:

1-Laik-Antilaik kavramının birini öne çıkarıp güçlendirmekle Türkiye'de birlik sağlanmaz.

2-Dinlilik-Dinsizlik kavramının birini öne çıkarmakla Türkiye’de birlik sağlanmaz.

3-İrtica-çağdaşlık mevhumunun birini hakim duruma getirmekle Türkiye’de birlik sağlanmaz.

4-Alevilik-sünnilik kavramlarından birini hakim kılmakla Türkiye'de birlik sağlanmaz.

5-Türklük-Kürtlük veya başka ırkçılık öne çıkarılarak birlik sağlanmaz.

6-Garplılık-Şarklılık mevhumlarından birini öne çıkarmakla Türkiye’de birlik sağlanmaz

7-Komünizm-Liberalizm akımlarından birini öne çıkarmakla Türkiye’de birlik sağlanmaz

8-Daha bir sürü ". . izm. . " ler öne çıkarılmakla Türkiye’de birlik sağlanmaz.

o halde Türkiye'de birlik nasıl sağlanır:

Adalet mevhumu öne çıkarılır. Halklar arasında eşitlik, kardeşlik ve ideal birliği sağlanır. İnsanlara insan oldukları için değer verilir. Çeşitli kamplaşmalarla insanlar aşağılanmaz. Anarşi ve kargaşa ile Emperyalistlere elverişli zemin imkanı verilmez. Aynı amaç uğruna dayanışma sağlanır. Asgari müşterek, ideal birliği olur. Türkiye'de birlik böyle sağlanır. 

Labirent: Ölenler ve Gülenler adlı eseri kaleme alırken:

1-Şöhret peşinde olmadım. Çünkü senelerce Adalet mekanizması içinde yer alıp görev yaparken milyonlarla muhatap oldum. Onlar için iyi hizmetler verdiğimi ve çok insanı mutlu ettiğimi düşünüyorum. Hep geri planda durdum. Bilinmek için ve takdir edilmek için hiçbir gayret sarf etmedim. Şu anda yetmiş yaşın üzerindeyim. Bundan sonra şöhrete ulaşsam bana ne gibi bir faydası olabilir? Üstelik dini inancım gereği şöhretten uzak kalmağa çalışanlardanım.

2-Servet peşinde olmadım. Bu gibi teşebbüslerle servet edinebilecek kadar profesyonel değilim. Bana yetecek kadar gelirim var. Allah'a şükürler olsun. Fazlasına gözüm yoktur.

3-Siyaset peşinde olmadım. Hiçbir siyasi parti veya teşekkülle bağlantım yoktur. Affınıza sığınarak ve özür dileyerek söylemek zorundayım: Muhtelif siyasi partiler zamanla bana milletvekilliği veya belediye başkanlığı teklif ettiler. Ben adalet hususunda hizmet vermek istedim ve siyasetten geri durdum.

4-Sanat eseri yaratmak gibi bir gayretim olmadı. Üstelik bu işin üstadları var. Ben haddimi bilirim.

 

Öyle ise ne istedim?

 

-Çok sevdiğim halkımın insanlarının bazı gerçeklere ulaşmasına yardımcı olmak istedim. Medenice ve demokratik kurallar içinde. Bilinçli ve kültürlü bir toplumda demokrasi gökteki yıldız gibi parlar. İnsanlar mutluluktan daha fazla pay alır. "Hakimiyet kayıtsız şartsız milletindir" .Öyle olunca milletin iradesini tecelli ettirirken, çok daha bilgili ve kültürlü olmasına, karınca kaderince katkıda bulunmak istedim. Benim bu işteki kazancım, onların mutluluğundan, onların içindeki bir fert olarak pay almış olmak olacak. İşte amacım: Halkımın insanları ile mutluluğu birlikte paylaşmak. Hepsi bu. . . 

 

    Olaylar, Naciye Hanım’ın kocasının ve kızının da aralarında bulunduğu şehitler tepesi dedikleri bir mezarlığı ziyaretiyle başlıyor. Aynı aileden birçok kişinin bir minibüs içerisinde hayatlarını kaybetmesi sadece kötü bir tesadüf değil, iyi planlanmış bir suikasttır. Minibüste yer alan Hidayet, Artvin bölgesinde tanınmış ve sözü dinlenen bir din adamıdır. Öldürülmesine sebep de onun bu dini kimliğidir. Bu suikast vakası uzun yıllar sonra aydınlanmaya başlıyor. Minibüs kazasında hayatını kaybeden Hidayet’in oğlu Yadigâr, eğitimini tamamladıktan sonra savcı olarak adliyede görev yapmaya başlar. Yadigâr’ın içine itildiği bir komplo soruşturuldukça, yıllar önceki minibüs kazası suikastının faillerine ulaşılıyor.Minibüs kazası ve kazada ölenler Labirent romanının omurgasını oluşturuyor. Romanın asli karakterlerinin pek çoğu bu kazada ölenlerle akrabalık bağı olan kişilerdir. Karşıt İstihbarat Teşkilatı (KİT) tarafından bilgi toplama görevi teklif edilen İhsan’ın da kazada ölenlerle yakınlığı vardır. İhsan’ın KİT’den aldığı ilk görev, minibüs kazası hakkında bilgi toplamaktır. Yaptığı araştırmalar İhsan’ı bir ucu ordu içine diğer ucu yabancı istihbarat servislerine uzanan geniş ölçekli bir örgütle karşı karşıya getirir. Faili meçhul cinayetler, darbe teşebbüsleri, siyasi manipülasyonlar, uyuşturucu ve silah kaçakçılığı pek çok örgütsel suç bu örgütün faaliyetleri arasındadır.

    Doğu ile Batı arasında doğal bir köprü konumundaki Türkiye’nin sadece stratejik coğrafi konumu nedeniyle bile sürekli denetim altında tutulmak istenmesi anlaşılmaz bir durum değil. Bölgede söz sahibi olmak isteyen çok sayıda güç odağının olması, bölgedeki sorunların çözümünü de zorlaştırmakta. Türkiye üzerinde hesabı olan ülkelerin Türkiye içinde işbirlikçileri romanda, “DKG” Devrimci Karargâh Güçleri, adıyla karşımıza çıkıyorlar. Ülke menfaati için çalışan kişiler ise “KİT” Karşıt İstihbarat Teşkilatı ve gönüllüler tarafından kurulmuş eğitim amaçlı bir kurum olan Zen Akademisi etrafında kümeleniyorlar.

    Labirent, Büyük Ortadoğu Projesi, Arap Baharı, Derin Devlet, İstihbarat savaşları gibi genel başlıkları roman kurgusu içinde ele alan bir eser.